Przejdź do zawartości

Pfaffe

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
lp IPA[ˈpfafə] lm IPA[ˈpfafn̩]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pejor. rel. klecha
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) Geistlicher
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Pfaffen m
zdrobn. Pfäffchen n
przym. pfäffisch
związki frazeologiczne:
etymologia:
swn. pfaffo < gr.[2]
uwagi:
źródła:
  1. Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
  2. Mikołaj Rudnicki, Kultura i język, „Język Polski” nr 7/1914, s. 201.