Pakistańczyk
Pakistańczyk (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌpaciˈstãj̃n͇ʧ̑ɨk], AS: [paḱistãĩ ̯ṇčyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Pakistańczyk Pakistańczycy dopełniacz Pakistańczyka Pakistańczyków celownik Pakistańczykowi Pakistańczykom biernik Pakistańczyka Pakistańczyków narzędnik Pakistańczykiem Pakistańczykami miejscownik Pakistańczyku Pakistańczykach wołacz Pakistańczyku Pakistańczycy depr. M. i W. lm: (te) Pakistańczyki
- przykłady:
- (1.1) Kobiety będące celem Pakistańczyków często umierały w niewoli lub popełniały samobójstwo, podczas gdy inne próbowały ucieczki do Indii[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Pakistan mrz
- forma żeńska Pakistanka ż
- przym. pakistański
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Pakistani, Paki
- arabski: (1.1) باكستاني m
- białoruski: (1.1) пакістанец m
- bułgarski: (1.1) пакистанец m
- esperanto: (1.1) pakistanano
- francuski: (1.1) Pakistanais m
- hindi: (1.1) पाकिस्तानी
- hiszpański: (1.1) paquistaní m
- kataloński: (1.1) pakistanès m
- nowogrecki: (1.1) Πακιστανός m
- perski: (1.1) پاکستانی
- portugalski: (1.1) paquistanês m
- rosyjski: (1.1) пакистанец m
- słowacki: (1.1) Pakistanec m
- szwedzki: (1.1) pakistanier w
- ukraiński: (1.1) пакистанець m
- urdu: (1.1) پاکستانی
- węgierski: (1.1) pakisztáni
- włoski: (1.1) pachistano m, pakistano m
- źródła: