Owernia

Owernia (język polski)

Owernia (1.1)

wymowa:

IPA: [ɔˈvɛrʲɲja], AS: [overʹńi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) hist. geogr. region w środkowej Francji; zob. też Owernia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Owernia
dopełniacz	Owernii
celownik	Owernii
biernik	Owernię
narzędnik	Owernią
miejscownik	Owernii
wołacz	Owernio

przykłady:

(1.1) W tym roku chciałbym zwiedzić Owernię.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) Francja

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Owerniak mos, Owernianka ż, Owerniaczka ż, owerniacki mrz

przym. owernijski, owerniacki

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. Auvergne

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Auvergne
• arabski: (1.1) أوفرن
• baskijski: (1.1) Auvernia
• chiński standardowy: (1.1) 奥弗涅
• esperanto: (1.1) Aŭvernjo
• francuski: (1.1) Auvergne ż
• hiszpański: (1.1) Auvernia ż
• kataloński: (1.1) Alvèrnia
• koreański: (1.1) 오베르뉴
• niemiecki: (1.1) Auvergne ż
• nowogrecki: (1.1) Οβέρνη ż
• portugalski: (1.1) Auvergne
• prowansalski: (1.1) Auvèrnha
• rosyjski: (1.1) Овернь
• ukraiński: (1.1) Овернь ż
• włoski: (1.1) Alvernia

źródła: