Nur

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: nurnuur'

Nur (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[nur], AS[nur]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. toponim, wieś gminna w Polsce w województwie mazowieckim; zob. też Nur w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(2.1) imię męskie

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(3.1) imię żeńskie
odmiana:
(1.1)
(2.1)
(3.1) nieodm.,
przykłady:
(1.1) W Nurze i w Nowym Mieście nad Soną, podobnie jak w Piasecznie, mieszczanie nie płacili czynszu od rzemiosła, wnosili natomiast opłaty od palenia gorzałki[1].
(2.1) Nur ed-Din był dwunastowiecznym władcą Syrii z dynastii Zengidów.
(3.1) Turecka zawodniczka Nur Tatar zdobyła złoty medal w taekwondo na mistrzostwach Europy w Manchesterze.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Nurze • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Nurowi • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Nurowi • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Nurowi • mieszkaniec / mieszkanka Nurowi • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Nurze • pochodzić z Nurowi • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Nurowi
(2.1) pan Nur • brat / kuzyn / wujek / dziadek Nur • mężczyzna imieniem (o imieniu) Nur • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Nur • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Nur • otrzymać / dostać / przybrać imię Nur • dzień imienin / imieniny Nura
(3.1) pani Nur • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Nur • kobieta imieniem (o imieniu) Nur • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Nur • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Nur • otrzymać / dostać / przybrać imię Nur • dzień imienin / imieniny Nur
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) Mazowsze
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. nur
(2.1) (3.1) arab. نورświatło
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jerzy Antoniewicz (red.) „Studia i materiały do dziejów Piaseczna i powiatu piaseczyńskiego”, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973, s. 93

Nur (język malajski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Nur
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz malajski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

Nur (język turecki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) imię męskie Nur
(1.2) imię żeńskie Nur
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz turecki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.