Nauruanka
Nauruanka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌnawuruˈwãŋka], AS: [nau̯uruu̯ãŋka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- • epenteza ł • akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) obywatelka Nauru[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Nauruanka Nauruanki dopełniacz Nauruanki Nauruanek celownik Nauruance Nauruankom biernik Nauruankę Nauruanki narzędnik Nauruanką Nauruankami miejscownik Nauruance Nauruankach wołacz Nauruanko Nauruanki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Nauru n
- forma męska Nauruańczyk m
- przym. nauruański, naurański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- kataloński: (1.1) nauruana ż
- słowacki: (1.1) Nauručanka ż
- słoweński: (1.1) Naurujčanka
- włoski: (1.1) nauruana ż
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 30.
