Nalczyk
Nalczyk (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. miasto w Rosji, stolica Republiki Kabardyjsko-Bałkarskiej[1]; zob. też Nalczyk w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Nalczyk Nalczyki dopełniacz Nalczyka[2][3] Nalczyków celownik Nalczykowi Nalczykom biernik Nalczyk Nalczyki narzędnik Nalczykiem Nalczykami miejscownik Nalczyku Nalczykach wołacz Nalczyku Nalczyki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Nalczyku • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Nalczyka • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Nalczyka • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Nalczyka • mieszkaniec / mieszkanka Nalczyka • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Nalczyku • pochodzić z Nalczyka • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Nalczyka
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Nalchik
- bułgarski: (1.1) Налчик m
- czeski: (1.1) Nalčik m
- francuski: (1.1) Naltchik
- niemiecki: (1.1) Naltschik
- rosyjski: (1.1) Нальчик m
- słowacki: (1.1) Naľčik m
- ukraiński: (1.1) Нальчик m
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 223.
- ↑ Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 184.
- ↑ Hasło „Nalczyk” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
