Lacedemon

Lacedemon (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌlat͡sɛˈdɛ̃mɔ̃n], AS: [lacedẽmõn], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. starożytna Sparta

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Lacedemon
dopełniacz	Lacedemonu
celownik	Lacedemonowi
biernik	Lacedemon
narzędnik	Lacedemonem
miejscownik	Lacedemonie
wołacz	Lacedemonie

przykłady:

(1.1) Sam widziałem zgraje młodzieńców w Lacedemonie walczących z niewiarygodnym wysiłkiem pięściami, piętami, paznokciami, a nawet gryzieniem, ponieważ woleli prędzej umrzeć niż przyznać się do przegranej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Sparta

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) Grecja

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Lacedemończyk m, Lacedemonka ż, lacedemońskość ż

przym. lacedemoński

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. Lacedaemon < gr. Λακεδαίμων

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) Lacédémone
• łaciński: (1.1) Lacedaemon
• rosyjski: (1.1) Лакедемон m
• starogrecki: (1.1) Λακεδαίμων m

źródła: