Korint
Korint (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Korint dopełniacz Korintu celownik Korintu biernik Korint wołacz Korinte miejscownik Korintu narzędnik Korintem
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) město
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
Korint (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Korint dopełniacz Korintu celownik Korintu biernik Korint miejscownik Korinte narzędnik Korintom
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mesto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Názvy geografických objektov z územia mimo SR. Zoznam exoným., Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, s. 31.
- ↑ Hasło „Korint” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.