Kobiór
Kobiór (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie pszczyński; zob. też Kobiór w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kobiór Kobióry dopełniacz Kobióra Kobiórów celownik Kobiórowi Kobiórom biernik Kobiór Kobióry narzędnik Kobiórem Kobiórami miejscownik Kobiórze Kobiórach wołacz Kobiórze Kobióry
- przykłady:
- (1.1) Od północy Tychy graniczą z Katowicami, od wschodu z Lędzinami i Bieruniem, od południa ze Świerczyńcem i Kobiórem, od zachodu z Wyrami i Mikołowem[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kobiórze • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kobióra • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kobióra • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kobióra • mieszkaniec / mieszkanka Kobióra • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kobiórze • pochodzić z Kobióra • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kobióra • herb Kobióra
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wieś
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kobiórzanin mos, kobiórzanka ż
- przym. kobiórski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: