Kołomąć

Kołomąć (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔˈwɔ̃mɔ̃ɲʨ̑], AS: [kou̯õmõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. wieś w województwie zachodniopomorskim; zob. też Kołomąć w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Kołomąć
dopełniacz	Kołomącia
celownik	Kołomąciowi
biernik	Kołomąć
narzędnik	Kołomąciem
miejscownik	Kołomąciu
wołacz	Kołomąciu

przykłady:

(1.1) Kołomąć jest położony nad Jeziorem Kołomąckim.

(1.1) W Kołomąciu znajduje się stary cmentarz.

składnia:

kolokacje:

(1.1) sołtys Kołomącia • wyjechać z Kołomącia • przejechać przez Kołomąć • mieszkać w Kołomąciu • leśnictwo w Kołomąciu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kołomącianin m, kołomącianka ż

przym. kołomącki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) Koldemanz

źródła: