Knurów

Knurów (język polski)

herb Knurowa (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈknuruf], AS: [knuruf], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie śląskim, w powiecie gliwickim; zob. też Knurów w Wikipedii

(1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Nowy Targ; zob. też Knurów w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Knurów	Knurowy
dopełniacz	Knurowa	Knurowów
celownik	Knurowowi / przest. (tylko po „ku”) Knurowu	Knurowom
biernik	Knurów	Knurowy
narzędnik	Knurowem	Knurowami
miejscownik	Knurowie	Knurowach
wołacz	Knurowie	Knurowy

przykłady:

(1.1) Pojechaliśmy w czwartek do Knurowa na biesiadę barbórkową.

(1.2) Do niedawna istniał w Knurowie tartak, napędzany wodami potoku.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Knurowie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Knurowa • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Knurowa • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Knurowa • mieszkaniec / mieszkanka Knurowa • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Knurowie • pochodzić z Knurowa • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Knurowa • herb / flaga Knurowa

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) Knorow

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. knurowianin mos, knurowianka ż

przym. knurowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: