Kniażołuka
Kniażołuka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, położona w rejonie dolińskim obwodu iwanofrankiwskiego[1][2]; zob. też Kniażołuka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kniażołuka Kniażołuki dopełniacz Kniażołuki Kniażołuk celownik Kniażołuce Kniażołukom biernik Kniażołukę Kniażołuki narzędnik Kniażołuką Kniażołukami miejscownik Kniażołuce Kniażołukach wołacz Kniażołuko Kniażołuki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kniażołuce • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kniażołuki • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kniażołuki • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kniażołuki • mieszkaniec / mieszkanka Kniażołuki • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kniażołuce • pochodzić z Kniażołuki • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kniażołuki
- synonimy:
- (1.1) hist. war. Kniaziołuka[2]
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wieś
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kniażołucki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Knjascholuka
- rosyjski: (1.1) Княжелука ż
- rumuński: (1.1) Kneajoluka
- ukraiński: (1.1) Княжолука ż
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 320.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „Kniaziołuka, pow. diliniański” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno. Warszawa, 1883.
