Klatsche

Klatsche (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈklaʧə] lm IPA: [ˈklaʧn̩]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nadmuchana papierowa torebka (do klaśnięcia)

(1.2) przen. policzek, spoliczkowanie, nauczka

(1.3) plotkarka

(1.4) forma skrócona od Fliegenklatsche

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) lm od: Klatsch

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Klatsche	die Klatschen
dopełniacz	der Klatsche	der Klatschen
celownik	der Klatsche	den Klatschen
biernik	die Klatsche	die Klatschen

(2.1) zob. Klatsch

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) eine Klatsche bekommen / kassieren / kriegen

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Klatschen n, Klatsch m, Klatscherei ż, Geklatsch n, Geklatsche n, Klatscher m, Klatscherin ż

czas. klatschen

przym. klatschig

wykrz. klatsch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: