Kinga

Kinga (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈcĩŋɡa], AS: [ḱĩŋga], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk-  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Kinga w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Kinga	Kingi
dopełniacz	Kingi	King
celownik	Kindze	Kingom
biernik	Kingę	Kingi
narzędnik	Kingą	Kingami
miejscownik	Kindze	Kingach
wołacz	Kingo	Kingi

przykłady:

(1.1) Mam na imię Kinga i hoduję alpaki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pani Kinga • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Kinga • kobieta imieniem (o imieniu) Kinga • święta / błogosławiona Kinga • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Kinga • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Kinga • otrzymać / dostać / przybrać imię Kinga • dzień imienin / imieniny Kingi • na Kingę (o dniu)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. Kingunia ż, Kingusia ż, Kinia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

germ., pochodzi od zdrobnienia imienia Kunegunda

uwagi:

zob. też Kinga w Wikicytatach

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) Кинга ż

źródła: