Ket

Ket (język polski)

położenie Ketu (2.1) na mapie obwodu tomskiego

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) etn. przedstawiciel nielicznego narodu, zamieszkującego niewielki obszar na wschód od Jeniseju, w Kraju Krasnojarskim

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(2.1) geogr. hydrol. rzeka w azjatyckiej części Rosji, prawy dopływ Obu, do którego wpada dwoma ramionami; zob. też Kiet´ w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ket	Ketowie Keci
dopełniacz	Keta	Ketów
celownik	Ketowi	Ketom
biernik	Keta	Ketów
narzędnik	Ketem	Ketami
miejscownik	Kecie	Ketach
wołacz	Kecie	Ketowie Keci
depr. M. i W. lm: (te) Kety

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ket	Kety
dopełniacz	Ketu	Ketów
celownik	Ketowi	Ketom
biernik	Ket	Kety
narzędnik	Ketem	Ketami
miejscownik	Kecie	Ketach
wołacz	Kecie	Kety

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) Kiet'

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ketyjski, kecki

rzecz. ketyjski mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) Кеть

źródła: