Karta Nauczyciela

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Karta Nauczyciela (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) praw. ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. regulująca prawa i obowiązki nauczycieli; zob. też Karta Nauczyciela w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
(1.1) Karta Nauczyciela jest pragmatyką zawodową nauczycieli, co oznacza, że przy regulacji stosunku pracy osób jej podlegających, ma ona pierwszeństwo przed Kodeksem pracy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) skrót KN
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Zgodnie z zasadą polskiej ortografii, nazwę tego aktu prawnego powinno pisać się tak, jak nazwy tytułów utworów literackich i naukowych, tzn. w formie Karta nauczyciela[1]. Natomiast w tytule ustawy (języku prawnym) i najczęściej w języku prawniczym nazwa Karta Nauczyciela pisana jest wielką literą.
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Pierwszy wyraz w jedno- i wielowyrazowych tytułach” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.