Kantabria

Kantabria (język polski)

granice średniowiecznego księstwa Kantabrii (1.1)

położenie Kantabrii (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w północnej Hiszpanii, nad brzegiem Zatoki Biskajskiej

(1.2) geogr. adm. wspólnota autonomiczna w Hiszpanii; zob. też Kantabria w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Kantabria	Kantabrie
dopełniacz	Kantabrii	Kantabrii / przest. Kantabryj
celownik	Kantabrii	Kantabriom
biernik	Kantabrię	Kantabrie
narzędnik	Kantabrią	Kantabriami
miejscownik	Kantabrii	Kantabriach
wołacz	Kantabrio	Kantabrie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kraina

(1.2) wspólnota autonomiczna

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kantabryjski mrz, Kantabryjczyk mos, Kantabryjka ż, kantabryjskość ż

przym. kantabryjski

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Cantabria

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Cantabria; (1.2) Cantabria
• białoruski: (1.1) Кантабрыя ż; (1.2) Кантабрыя ż
• czeski: (1.2) Kantábrie ż
• francuski: (1.1) Cantabrie ż; (1.2) Cantabrie ż
• hiszpański: (1.1) Cantabria ż
• kataloński: (1.1) Cantàbria ż; (1.2) Cantàbria ż
• łaciński: (1.1) Cantabria ż
• niemiecki: (1.1) Kantabrien n; (1.2) Kantabrien n
• rosyjski: (1.1) Кантабрия ż; (1.2) Кантабрия ż
• słowacki: (1.1) Kantábria ż; (1.2) Kantábria ż
• ukraiński: (1.1) Кантабрія ż; (1.2) Кантабрія ż
• włoski: (1.1) Cantabria ż; (1.2) Cantabria ż

źródła:

Kantabria (język baskijski)

Kantabria (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Kantabria

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kantabriar

przym. kantabriar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: