Kanon

Kanon (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈkaːnɔn]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kanon

(1.2) muz. kanon

(1.3) rel. kanon

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) daw. kanon (rodzaj czcionki)

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Kanon	die Kanons
dopełniacz	des Kanons	der Kanons
celownik	dem Kanon	den Kanons
biernik	den Kanon	die Kanons

(2.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	die Kanon
dopełniacz	der Kanon
celownik	der Kanon
biernik	die Kanon

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kanonisierung ż, Kanoniker m

czas. kanonisieren

przym. kanonisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: