KDL

KDL (język polski)

wymowa:

‹ka-de-el›, IPA: [ka‿dɛ‿ˈːl], AS: [ka‿d•‿el], zjawiska fonetyczne: dł. sam.• akc. na ost.

znaczenia:

skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego

(1.1) kraj demokracji ludowej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	KDL	KDL-e
dopełniacz	KDL-u	KDL-i
celownik	KDL-owi	KDL-om
biernik	KDL	KDL-e
narzędnik	KDL-em	KDL-ami
miejscownik	KDL-u	KDL-ach
wołacz	KDL-u	KDL-e

przykłady:

(1.1) Dziewczyno z PRL-u, • wierz mi, proszę, na słowo, • że w żadnym KDL-u, • gdzie bawiłem służbowo, • nie ma takiej jak ty, • nie ma takiej na pewno.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: