Jurata

Jurata (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. osada nadmorska w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie puckim; zob. też Jurata w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Jurata	Juraty
dopełniacz	Juraty	Jurat
celownik	Juracie	Juratom
biernik	Juratę	Juraty
narzędnik	Juratą	Juratami
miejscownik	Juracie	Juratach
wołacz	Jurato	Juraty

przykłady:

(1.1) Puste plaże Juraty, zasnęły kosze już.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Juracie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Juraty • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Juraty • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Juraty • mieszkaniec / mieszkanka Juraty • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Juracie • pochodzić z Juraty • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Juraty

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miejscowość

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. juracianin mos, juracianka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Юрата ż

źródła: