Jarocin

Jarocin (język polski)

wymowa:

IPA: [jaˈrɔʨ̑ĩn], AS: [i ̯aroćĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce; zob. też Jarocin w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Jarocin
dopełniacz	Jarocina
celownik	Jarocinowi
biernik	Jarocin
narzędnik	Jarocinem
miejscownik	Jarocinie
wołacz	Jarocinie

przykłady:

(1.1) To koncert w Jarocinie w 1985 albo 1986 r. zdecydował o tym, że powstał zespół.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jarocinianin m, jarocinianka ż

przym. jarociński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Яроцін m
• niemiecki: (1.1) Jarotschin

źródła: