Jagier
Jagier (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Jagier Jagry dopełniacz Jagru Jagrów celownik Jagrowi Jagrom biernik Jagier Jagry narzędnik Jagrem Jagrami miejscownik Jagrze Jagrach wołacz Jagrze Jagry
- przykłady:
- (1.1) Zapisu źródłowego wymieniającego Ostrzyhom i Jagier jako granice Polski, nie należy oczywiście rozumieć dosłownie w ten sposób, że granica biegła przez te grody. Ostrzyhom leżał po południowej stronie Dunaju, a granica dochodziła »ad litus Danubii«. I przez Jagier nie biegła granica, a tylko krańcem obszaru, w którego ramach leżał Jagier jako główny ośrodek[1].
- (1.1) Dalsza granica Słowaczyzny, od Ostrzyhomia na wschód, jest w kronice węgiersko-polskiej również w przybliżeniu określona. Wiodła ona w kierunku miasta Jagier: to znaczy prawdopodobnie naprzeciw Wyszehradu, opuszczając Dunaj, zwracała na północ (…) i okrążając Nowohrad zwracała się znów na wschód (…), omijając gród Jagier[2].
- (1.1) W samej rzeczy Waców leży w odległości 100 km na południowy zachód od Jagru (w linii powietrznej), a więc bardzo zbliżonej do tej, którą podaje Idrisi (80 mil sycylijskich), zwłaszcza jeżeli uwzględnimy zawiłość drogi[3].
- (1.1) Nareszcie są doniesienia z Jagru (Erlau), iż i w tamtejszéj okolicy zbiory wypadły tak licho, że ledwie dwa ziarna tam mają (sic!)[4].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Eger
- źródła:
- ↑ Acta archaeologica Carpathica, t. 3, s.141, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1961.
- ↑ Kwartalnik historyczny, t. 39, s. 296, Towarzystwo Historyczne, 1925.
- ↑ Tadeusz Lewicki Polska i kraje sąsiednie w świetle "Księgi Rogera" geografa arabskiego z XII w. al-Idrisi'ego, cz. 2, s. 42, nakładem Polskiej Akademii Umiejętności, 1954
- ↑ Gazeta Lwowska, nr 117, k. 756, 5 października 1841.