Indochiny

Indochiny (język polski)

Indochiny (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. dawna kolonia francuska w południowo-wschodniej Azji; zob. też Indochiny Francuskie w Wikipedii

(1.2) geogr. wschodnia część Półwyspu Indochińskiego

odmiana:

(1.1-2) blp

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	Indochiny
dopełniacz	Indochin
celownik	Indochinom
biernik	Indochiny
narzędnik	Indochinami
miejscownik	Indochinach
wołacz	Indochiny

przykłady:

(1.1) W którym roku Francuzi opuścili Indochiny?

(1.1) „Kolonizacja nie była nigdy aktem cywilizacyjnym, nie wyrosła z woli cywilizowania kogokolwiek — mówi Albert Sarraut, w swoim czasie gubernator Indochin. — Jest ona aktem przemocy, i to przemocy kierowanej interesem własnym”.

(1.2) W zeszłym roku na wakacjach byliśmy w Indochinach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Indochiny Francuskie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. indochiński

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. indo- + Chiny, franc. Indochine

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Indochiny Francuskie

• afrykanerski: (1.2) Indosjina
• arabski: (1.2) الهند الصينية ż
• azerski: (1.2) Hind-Çin
• bengalski: (1.2) ইন্দোচীন (indōcīna)
• białoruski: (1.2) Індакітай m
• bośniacki: (1.2) Indokina ż
• bułgarski: (1.2) Индокитай m
• czeski: (1.2) Indočína ż
• hiszpański: (1.2) Indochina ż
• kataloński: (1.2) Indoxina ż
• niemiecki: (1.2) Indochina
• nowogrecki: (1.2) Ινδοκίνα ż (Indokína)
• słowacki: (1.2) Indočína ż
• ukraiński: (1.2) Індокитай m

źródła: