Indeks:Islandzki - Słownictwo gramatyczne

Słownictwo gramatyczne i językoznawcze[edytuj]

pl	is	skrót
aðaláhersla ż	akcent główny
aðalsetning ż	zdanie główne	a.
aðalsögn ż	czasownik główny
afturbeygður	zwrotny
afturbeyging ż	zwrotność
afturbeygt eignarfornafn n	zaimek dzierżawczy zwrotny
afturbeygt fornafn n	zaimek zwrotny	afn.
andheiti n	antonim	andh.
andlag n	dopełnienie	andl.
atkvæði n	sylaba
atviksliður m	okolicznik	al.
atviksorð n	przysłówek	ao.
aukafall n	przypadek zależny	aukaf.
aukasetning ż	zdanie podrzędne	au.
ábendingarfornafn n	zaimek wskazujący	áfn.
áhersla ż	akcent
áherslulaus	nieakcentowany
áhrifslaus sögn ż	czasownik nieprzechodni	áhrl.s.
áhrifssögn ż	czasownik przechodni
ákveðinn	określony	ákv.
ákveðinn greinir m	rodzajnik określony	ákv.gr.
ákveðni n	określoność
ávarpsfall n	wołacz
bein ræða ż	mowa niezależna
beint andlag n	dopełnienie bliższe
beyging ż sagna	koniugacja	b.
beyging ż fallorða	deklinacja
blönduð beyging ż	odmiana mieszana	b.b.
boðháttur m	tryb rozkazujący	bh.
brottfall n	synkopa	B
efsta stig n	stopień najwyższy	est.
eiginnafn n	nazwa własna
eignarfall n	dopełniacz	ef.
eignarfornafn n	zaimek dzierżawczy	efn.
einkunn ż	przydawka	eink.
einkvæður	jednosylabowy
eintala ż	liczba pojedyncza	et.
ending ż	końcówka	end.
fall n	przypadek
fallbeyging ż	deklinacja
fallorð n	rzeczownik
fleirtala ż	liczba mnoga	ft.
fleirtölunafnorð n	plurale tantum
fornafn n	zaimek	fn.
forsetning ż	przyimek	fs.
forsetningarliður m	wyrażenie przyimkowe	fl.
forskeyti n	przedrostek	fsk.
framsöguháttur m	tryb oznajmujący	fh.
framtíð ż	czas przyszły
frumlag n	podmiot	fruml.
frumstig n	stopień równy	fst.
frumtala ż	liczebnik główny
fullyrðingarsetning ż	zdanie oznajmujące
gerandi m	agens
germynd ż	strona czynna	germ., gm.
greinir m	rodzajnik	gr.
hálfsérhljóð n	półsamogłoska
háttur m	tryb
hjálparsögn ż	czasownik posiłkowy
hljóðskipti m	przegłos	hljsk.
hljóðvarp n	umlaut	hljv.
hljóðavíxl n	przestawka
horf n	aspekt
hvorugkyn n	rodzaj nijaki
i-hljóðvarp n	i-umlaut	I
karlkyn n	rodzaj męski	kk.
kvenkyn n	rodzaj żeński	kvk.
kyn n	rodzaj	k.
lenging ż	wydłużenie (samogłoski)
lýsingarháttur m nútíðar	imiesłów przymiotnikowy teraźniejszy	lh.nt.
lýsingarháttur m þátíðar	imiesłów przymiotnikowy przeszły	lh.þt.
lýsingarorð n	przymiotnik	lo.
merking	znaczenie
miðmynd ż	strona zwrotna	miðm., mm.
miðmyndarsögn ż	czasownik zwrotny	mms.
miðstig n	stopień wyższy	mst.
nafnháttarmerki n	wykładnik bezokolicznika	nhm.
nafnháttur m	bezokolicznik	nh.
nafnorð n	rzeczownik	no.
nefnifall n	mianownik	nf.
neitun ż	zaprzeczenie, negacja
nútíð ż	czas teraźniejszy	nt.
orðaröð ż	składnia
óákveðið fornafn n	zaimek nie określony	ófn.
óákveðinn	nieokreślony
óbein ræða ż	mowa zależna
óbeint andlag n	dopełnienie dalsze
ó beygjanlegur	nie odmienny	ób.
ó persónulegur	nie osobowy	óp.
orðsifjafræði ż	etymologia
ó reglulegur	nie regularny
persóna ż	osoba	p.
persónubeyging ż sagna	koniugacja
persónufornafn n	zaimek osobowy	pfn.
persónulegur	osobowy
raðtala ż	liczebnik porządkowy
sagnfylling ż	dopełnienie	sf.
sagnorð n	czasownik	so.
samanburður m	stopniowanie
samdráttur m	kontrakcja	B
samheiti n	synonim	samh.
samhljóð n	spółgłoska	samhlj.
samlögun ż	asymilacja	S
samsett orð n	rzeczownik złożony
samtenging ż	spójnik	st.
setning ż	zdanie
sérhljóð n	samogłoska
sérhljóðavíxl n	zmiana samogłoski
sérnafn n	nazwa własna	sérn.
skildagatíð	tryb przypuszczający
smáorð n	słowo funkcyjne
spurnaratviksorð n	przysłówek pytający
spurnarfornafn n	zaimek pytający	sfn.
staðarfall n	miejscownik
staðarforsetning ż	wyrażenie przyimkowe
staðaratviksorð n	przysłówek miejsca
sterk sögn ż	czasownik mocny	st.s.
sterk beyging ż	odmiana mocna	sb.
stigbreyting ż	stopniowanie
stofn m	rdzeń, temat
stofnsérhljóð n	samogłoska rdzeniowa
sögn ż	czasownik
tala	liczba
tilvísunarfornafn n	zaimek wskazujący	tfn.
tíð ż	czas
tíðarsetning ż	zdanie czasowe
tímaatviksorð n	przysłówek czasu
tímaforsetning ż	przyimek czasu
tvíhljóð n	dyftong	tvíhlj.
tvíkvæður	dwusylabowy
tvítala ż	liczba podwójna	tvt.
tækisfall n	narzędnik
töluorð n	liczebnik	to.
umsögn ż	orzeczenie	us.
upphrópun	wykrzyknik	uh.
veik sögn ż	czasownik słaby	v.s.
veik beyging ż	odmiana słaba	v.b.
viðskeyti n	przyrostek	vsk.
viðtengingarháttur m	tryb łączący	vh.
þágufall n	celownik	þgf.
þáframtíð ż	czas przyszły dokonany
þáskildagatíð ż	tryb przypuszczający w czasie przeszłym
þátíð ż	czas przeszły	þt.
þolandi m	pacjens
þolfall n	biernik	þf.
þolmynd ż	strona bierna	þm.

Źródła[edytuj]