Honigtau

Honigtau (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈhoːnɪçˌtaʊ̯]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pszcz. spadź

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Honigtau	die Honigtaue
dopełniacz	des Honigtaus	der Honigtaue
celownik	dem Honigtau	den Honigtauen
biernik	den Honigtau	die Honigtaue

przykłady:

(1.1) Honigbienen sammeln gelegentlich Honigtau statt Nektar. → Pszczoły miodne zbierają czasem spadź zamiast nektaru.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Meltau

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Honig + Tau

uwagi:

źródła: