Hochsprache

Hochsprache (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈhoːχˌʃpʀaːχə] ​ lm IPA: [ˈhoːχˌʃpʀaːχn̩]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. język standardowy

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Hochsprache	die Hochsprachen
dopełniacz	der Hochsprache	der Hochsprachen
celownik	der Hochsprache	den Hochsprachen
biernik	die Hochsprache	die Hochsprachen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Schriftsprache, Literatursprache, Standardsprache, Einheitssprache

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. hochsprachlich

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks: Niemiecki - Odmiany języka

źródła: