Hochdeutsch

Hochdeutsch (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: /ˈhoːχdɔɪ̯tʃ/ ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jęz. niemiecki język standardowy

(1.2) jęz. wysoko-niemiecki, jezyk wysoko-niemiecki

odmiana:

(1.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(das) Hochdeutsch
dopełniacz	(des) Hochdeutsch (des) Hochdeutschs
celownik	(dem) Hochdeutsch
biernik	(das) Hochdeutsch

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Standarddeutsch, Schriftdeutsch

(1.2) hochdeutsche Dialekte

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Sprache, Deutsch

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Hochdeutsche n

przym. hochdeutsch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: