Helweta

Helweta (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) staroż. etn. członek starożytnego ludu celtyckiego, którego ziemie podbite zostały przez Rzymian w I w. p.n.e.; zob. też Helweci w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Helweta	Helweci / Helwetowie
dopełniacz	Helwety	Helwetów
celownik	Helwecie	Helwetom
biernik	Helwetę	Helwetów
narzędnik	Helwetą	Helwetami
miejscownik	Helwecie	Helwetach
wołacz	Helweto	Helweci / Helwetowie

przykłady:

(1.1) W życiu Helwetów dużą rolę odgrywali kapłani, zwani druidami, rekrutujący się zwykle z czołowych rodów plemienia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. helwecki

rzecz. Helwecja ż

forma żeńska Helwetka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Helvetian
• francuski: (1.1) Helvète m
• niemiecki: (1.1) Helvetier m
• słowacki: (1.1) Helvét m

źródła: