Heilkunde

Heilkunde (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈhaɪ̯lˌkʊndə] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauk. med. leczenie, medycyna

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Heilkunde	die Heilkunden
dopełniacz	der Heilkunde	der Heilkunden
celownik	der Heilkunde	den Heilkunden
biernik	die Heilkunde	die Heilkunden

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) praktische Medizin

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Wissenschaft

hiponimy:

(1.1) Volksheilkunde

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Heilkundiger m, Heilkundige ż

przym. heilkundig, heilkundlich

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. heilen + Kunde

uwagi:

(1.1) Dziedziny medycyny, które należą do Heilkunde, często zawierają w swoich nazwach przyrostek -iatrie.

źródła: