Grundbirne

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Grundbirne (język niemiecki)[edytuj]

Grundbirnen (1.1)
wymowa:
lp IPA[ˈɡʁʊntˌbɪʁnə] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) reg. spoż. kulin. ziemniak, kartofel
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Kartoffel; dial. reg. Gromper, dial. reg. Krumper
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Termin Grundbirne jest spotykany w regionie Saary, Nadrenii-Palatynatu i Badenii-Wirtembergii.[2]
(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Jedzenie
źródła: