Florencjusz
Florencjusz (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie; zob. też Florencjusz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Florencjusz Florencjuszowie dopełniacz Florencjusza Florencjuszów celownik Florencjuszowi Florencjuszom biernik Florencjusza Florencjuszów narzędnik Florencjuszem Florencjuszami miejscownik Florencjuszu Florencjuszach wołacz Florencjuszu Florencjuszowie depr. M. i W. lm: (te) Florencjusze
- przykłady:
- (1.1) Mam na imię Florencjusz i interesuję się monastycyzmem starożytnym.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Florencjusz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Florencjusz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Florencjusz • święty / błogosławiony Florencjusz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Florencjusz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Florencjusz • otrzymać / dostać / przybrać imię Florencjusz • dzień imienin / imieniny Florencjusza • na Florencjusza (o dniu)
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Florencja ż, Florenty m, Florentyna ż
- przym. Florencjuszowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Florence
- łaciński: (1.1) Florentius m
- niemiecki: (1.1) Florentius m, Florenz m
- włoski: (1.1) Fiorenzo m, Florenzio m
- źródła: