Epir

Epir (język polski)

Epir (1.1) na mapie starożytnych regionów greckich

Epir (1.1), zdjęcie satelitarne

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. górzysta kraina położona w północno-zachodniej części Grecji i południowej Albanii, nad Morzem Jońskim; zob. też Epir w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Epir	Epiry
dopełniacz	Epiru	Epirów
celownik	Epirowi	Epirom
biernik	Epir	Epiry
narzędnik	Epirem	Epirami
miejscownik	Epirze	Epirach
wołacz	Epirze	Epiry

przykłady:

(1.1) Z powodu nieurodzajności ziemi produkcja rolna w Epirze zawsze była jedną z najniższych w Grecji.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Epir Północny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Epirota mos, Epirotka ż

przym. epirski, epirocki

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Epirus < gr. Ἤπειρος (Ēpeiros) < gr. ἤπειρος → ląd, kontynent

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Epirus
• duński: (1.1) Epirus, Epiros
• estoński: (1.1) Ípeiros
• francuski: (1.1) Épire m
• łaciński: (1.1) Epirus ż, Epiros ż
• niderlandzki: (1.1) Epirus, Epiros
• niemiecki: (1.1) Epirus
• nowogrecki: (1.1) Ήπειρος ż
• portugalski: (1.1) Épiro m
• rosyjski: (1.1) Эпир m
• słoweński: (1.1) Epir
• włoski: (1.1) Epiro m

źródła: