Eneasz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Eneasz (język polski)[edytuj]

przedstawienie Eneasza (1.1) na fresku z Pompejów
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) mit. gr. mit. rzym. syn Anchizesa, bohater wojny trojańskiej, jego dalecy potomkowie Romulus i Remus mieli założyć Rzym; zob. też Eneasz (syn Anchizesa) w Wikipedii
(1.2) imię męskie; zob. też Eneasz (imię) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wenus, jako matka Eneasza, uchodziła za pramatkę całego rodu julijskiego.
składnia:
kolokacje:
(1.2) pan Eneasz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Eneasz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Eneasz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Eneasz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Eneasz • otrzymać / dostać / przybrać imię Eneasz • dzień imienin / imieniny Eneasza
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Enaida mos, Eneida ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Aeneas < gr. Αἰνείας (Aineías)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Eneasz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.