Elamita
Elamita (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) staroż. mieszkaniec Elamu
- przykłady:
- (1.1) Biblia mówi nam, że apostołowie mówili w językach Partów, Medów, Elamitów, Kapadocjan, mieszkańców Pontu, Mezopotamii, Judei, Azji, Rzymu, Krety, Egiptu, Pamfilii, Frygii i Libii[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Elamite
- baskijski: (1.1) elamdar
- czeski: (1.1) Elamita m
- francuski: (1.1) Élamite m
- niemiecki: (1.1) Elamer m
- słowacki: (1.1) Elamec m, Elamčan m
- źródła:
- ↑ Joe Łosiak, Rewolucja Jezusa: uczniostwo „bez zastrzeżeń”, s. 47, wyd. Pojednanie, 2008.
Elamita (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Elam” w: Internetová jazyková příručka.