Druć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Druć (język polski)[edytuj]

Druć (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. hydrol. rzeka na Białorusi, prawy dopływ Dniepru[1][2]; zob. też Druć w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Druci • nad Drucią • Druć wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływana prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Druci • pływać / płynąć Drucią
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rzeka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Druć, Drut” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack. Warszawa, 1881.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 96.