Dorota

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Dorota (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[dɔˈrɔta], AS[dorota] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Dorota w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dorota jest najpiękniejszą dziewczyną na świecie.
(1.1) Pod koniec średniowiecza w Szwecji św. Dorotę dodano jako piętnastą do grona Czternastu Świętych Wspomożycieli[1].
(1.1) Córka skarży się na zachowanie wychowawczyni, pani Doroty i jej męża.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pani Dorota • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Dorota • kobieta imieniem (o imieniu) Dorota • święta / błogosławiona Dorota • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Dorota • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Dorota • otrzymać / dostać / przybrać imię Dorota • dzień imienin / imieniny Doroty • na Dorotę (o dniu)
synonimy:
(1.1) zdrobn. Dorotka, Dosia, Dora; rzad. war. Dorotea; gw. (Górny Śląsk) Dorka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Dorocin mrz, dorotanka ż, dorotka ż, Dorotowo n, Dorotów mrz
zdrobn. Dorotka ż, Dorocia ż, Dosia ż, Dora ż[2]
war. Dorotea ż[2]
forma męska Doroteusz m
przym. Dorotowy
związki frazeologiczne:
przysłowia: jak kołek po płocie, tak Maciek Dorociena dzień świętej Doroty ma być śniega nad płotyo świętej Dorocie pójdziesz po błociepo świętej Dorocie wyschną chusty na płociepo świętej Dorocie wieszaj chusty na płocierzadki dzień świętej Doroty bez mrozu, zawiei, słotyświęta Dorota suszy chusty u płotaświęta Dorota wypuszcza skowronka za wrotaświęta Dorota! wyratuj z błotawedle świętej Doroty naprawiaj człecze płoty
etymologia:
łac. Dorothea < gr. Δωροθέα < gr. δῶρον + θεός → „dar boga[3]
uwagi:
por. Teodora i Mateusz
zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
zob. też Dorota w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. z Wikipedii
  2. 2,0 2,1 Hasło „Dorotea, Dorota” w: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Rytm, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-022-4.
  3. Polskie nazwy własne. Encyklopedia pod red. Ewy Rzetelskiej-Feleszko, Kraków 2005, s. 108.

Dorota (język czeski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Dorota
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) jméno Dorota • paní / slečna Dorota • svatá Dorota • jmenovat se Dorota
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. δῶρον + θεός (doron + theós)
uwagi:
zobacz też: Indeks:Czeski - Imiona
źródła:

Dorota (język górnołużycki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Dorota
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Dorta
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. δῶρον + θεός (doron + theós)
uwagi:
źródła:

Dorota (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Dorota
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) meno Dorota • pani / slečna Dorota • svätá Dorota • nosiť meno / volať sa Dorota • dať niekomu meno Dorota
synonimy:
(1.1) zdrobn. Dorotka, Dorka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. Dorotka ż, Dorka ż
przym. Dorotin
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. δῶρον + θεός (doron + theós)
uwagi:
zobacz też: Indeks:Słowacki - Imiona
źródła:

Dorota (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Dorota[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) war. Dorotea, Dorothea
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. δῶρον + θεός (doron + theós)
uwagi:
zobacz też: Indeks:Szwedzki - Imiona żeńskie
źródła: