Damianus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Damianus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) Damian[1]
odmiana:
(1) Damian|us, ~i (deklinacja II) blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. Δαμιανός (Damianós) < gr. δαμάω (damáō) → oswoić; źródłosłów dla ang. Damian, ang. Damien, franc. Damien, hiszp. Damián, pol. Damian, port. Damião, wł. Damiano
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 172.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Damianus&oldid=7840206”