Budyłów
Budyłów (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Budyłów Budyłowy dopełniacz Budyłowa Budyłowów celownik Budyłowowi / przest. tylko po „ku” Budyłowu Budyłowom biernik Budyłów Budyłowy narzędnik Budyłowem Budyłowami miejscownik Budyłowie Budyłowach wołacz Budyłowie Budyłowy
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Budyłowie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Budyłowa • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Budyłowa • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Budyłowa • mieszkaniec / mieszkanka Budyłowa • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Budyłowie • pochodzić z Budyłowa • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Budyłowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wieś
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. budyłowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 310.
- ↑ Hasło „Budyłów” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna. Warszawa, 1880.