Bronowice
Bronowice (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
- (1.1) geogr. północno-zachodnia dzielnica Krakowa, dawniej podkrakowska wieś; zob. też dzielnica VI Bronowice w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik Bronowice dopełniacz Bronowic celownik Bronowicom biernik Bronowice narzędnik Bronowicami miejscownik Bronowicach wołacz Bronowice
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bronowiczanin m, bronowiczanka ż
- przym. bronowicki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- źródła: