Briańsk

Briańsk (język polski)

Briańsk (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w zachodniej części Rosji, nad Desną, stolica obwodu briańskiego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Briańsk	Briański
dopełniacz	Briańska	Briańsków
celownik	Briańskowi	Briańskom
biernik	Briańsk	Briański
narzędnik	Briańskiem	Briańskami
miejscownik	Briańsku	Briańskach
wołacz	Briańsku	Briański

przykłady:

(1.1) W czasie wojny Zygmunta III z Moskwą płk Aleksander Lisowski na czele ok. tysiąca żołnierzy wkroczył na Siewierszczyznę i obległ Briańsk.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. briańszczanin m, briańszczanka ż, Briańszczyzna ż

przym. briański

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Bryansk
• białoruski: (1.1) Бранск m
• bułgarski: (1.1) Брянск m
• czeski: (1.1) Brjansk m
• hiszpański: (1.1) Briansk
• litewski: (1.1) Brianskas m
• łaciński: (1.1) Branscum
• niemiecki: (1.1) Brjansk
• rosyjski: (1.1) Брянск m
• słowacki: (1.1) Briansk m
• szwedzki: (1.1) Brjansk
• węgierski: (1.1) Brjanszk

źródła: