Bräutigam

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Bräutigam (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
?/i
(1.1) lp IPA[ˈbʀɔɪ̯tɪɡam] lm IPA[ˈbʀɔɪ̯tɪɡamə]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pan młody
(1.2) narzeczony
odmiana:
(1.1-2)[1]
przykłady:
(1.1) Der Bräutigam führt seine Braut zum Altar.Pan młody prowadzi (swoją) narzeczoną do ołtarza.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Braut ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: