Bortniki
Bortniki (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. wieś w rejonie żydaczowskim obwodu lwowskiego[1][2]; zob. też Bortniki (obwód lwowski) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba mnoga mianownik Bortniki dopełniacz Bortnik celownik Bortnikom biernik Bortniki narzędnik Bortnikami miejscownik Bortnikach wołacz Bortniki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Bortnikach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Bortnik • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Bortnik • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Bortnik • mieszkaniec / mieszkanka Bortnik • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Bortnikach • pochodzić z Bortnik • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Bortnik
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wieś
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 309.
- ↑ Hasło „Bortniki, 1.) wieś, pow. Bóbrka” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna. Warszawa, 1880.
