Bonn
Bonn (język polski)[edytuj]

- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1-2) nieodm., blm,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Bonn Bonn dopełniacz Bonn Bonn celownik Bonn Bonn biernik Bonn Bonn narzędnik Bonn Bonn miejscownik Bonn Bonn wołacz Bonn Bonn
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Bonn
- białoruski: (1.1) Бон m
- czeski: (1.1) Bonn m
- esperanto: (1.1) Bonno
- francuski: (1.1) Bonn ż
- niemiecki: (1.1) Bonn n
- rosyjski: (1.1) Бонн m
- słowacki: (1.1) Bonn m
- szwedzki: (1.1) Bonn
- włoski: (1.1) Bonn ż
- źródła:
Bonn (język angielski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Bonn (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Bonn dopełniacz Bonnu celownik Bonnu biernik Bonn wołacz Bonne miejscownik Bonnu narzędnik Bonnem
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Bonn” w: Internetová jazyková příručka.
Bonn (język francuski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Bonn (język niemiecki)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik (das)[1] Bonn dopełniacz (des) Bonn
Bonnscelownik (dem) Bonn biernik (das) Bonn
- przykłady:
- (1.1) Bonn war von 1949 bis 1990 provisorische Hauptstadt der Bundesrepublik Deutschland. → Bonn był od (roku) 1949 do (roku) 1990 tymczasową stolicą Republiki Federalnej Niemiec.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Bonn (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Bonn dopełniacz Bonnu celownik Bonnu biernik Bonn miejscownik Bonne narzędnik Bonnom
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Bonn” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
Bonn (język szwedzki)[edytuj]

- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: stolice historycznych krajów Europy w języku szwedzkim
- źródła:
Bonn (język włoski)[edytuj]

- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: