Bonifacy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Bonifacy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌbɔ̃ɲiˈfaʦ̑ɨ], AS[bõńifacy], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Bonifacy w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Bonifacowie dzień swego patrona, czyli imieniny, obchodzą 14 maja, a także 5 czerwca i 4 września.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Bonifacy • brat / kuzyn / wujek / dziadek Bonifacy • mężczyzna imieniem (o imieniu) Bonifacy • święty / błogosławiony Bonifacy • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Bonifacy • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Bonifacy • otrzymać / dostać / przybrać imię Bonifacy • dzień imienin / imieniny Bonifacego • na Bonifacego (o dniu)
synonimy:
(1.1) zdrobn. Bonifacek, Bonifacuś
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bonifacowa ż
zdrobn. Bonifacek mos, Bonifacuś mos
forma żeńska Bonifacja ż
przym. Bonifacowy
związki frazeologiczne:
kielich św. Bonifacego
przysłowia: Pankracy, Serwacy, Bonifacy i Zośka to zimni święciPankracy, Serwacy, Bonifacy, każdy swoim zimnem raczyPankracy, Serwacy i Bonifacy – źli na ogrody chłopacyprzed Pankracym nie ma lata, po Bonifacym mróz ulata
etymologia:
łac. Bonifatius[3], łac. Bonifacius[3] < łac. bonus + fatumdobry + los, wróżbaczłowiek dobrej wróżby; człowiek dobrego losu
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Bonifacy” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „imiona w liczbie mnogiej” w: Poradnia językowa PWN.
  3. 3,0 3,1 Hasło „Bonifacy” w: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Rytm, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-022-4, s. 122.