Bolechowce
Bolechowce (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba mnoga mianownik Bolechowce dopełniacz Bolechowców celownik Bolechowcom biernik Bolechowce narzędnik Bolechowcami miejscownik Bolechowcach wołacz Bolechowce
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Bolechowcach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Bolechowców • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Bolechowców • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Bolechowców • mieszkaniec / mieszkanka Bolechowców • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Bolechowcach • pochodzić z Bolechowców • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Bolechowców
- synonimy:
- (1.1) hist. war. Bolechowice, Bołochowice[2]
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wieś
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. bolechowiecki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Bolekhivtsi
- rosyjski: (1.1) Болеховцы
- rumuński: (1.1) Bolehivți
- ukraiński: (1.1) Болехівці
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 309.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „Bolechowce” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna. Warszawa, 1880.
