Bogu ducha winny

Bogu ducha winny (język polski)

wymowa:

znaczenia:

fraza przymiotnikowa

(1.1) nie mający nic wspólnego z sytuacją

odmiana:

(1.1) „Bogu ducha” nieodm., zob. winny

przykłady:

(1.1) Nieraz wspominam, jak Nula przeczytała w gazecie o psie, co to spadł z balkonu i zabił Bogu ducha winnego przechodnia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Bogu ducha winien

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

źródła: