Boże Ciało

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Boże Ciało (język polski)[edytuj]

procesja w Boże Ciało (1.1)
wymowa:
IPA[ˈbɔʒɛ ˈʨ̑awɔ], AS[bože ćau̯o], zjawiska fonetyczne: zmięk., ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) pot. rel. w Kościele katolickim Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej; zob. też Boże Ciało w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
(1.1) Mieszczanki śląskie kazały ozdabiać okna na Boże Ciało.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
wystroić się jak stróż w Boże Ciało
etymologia:
pol. boży + ciało (zrost)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Rozwadowski, O zjawiskach i rozwoju języka, „Język Polski” nr 5, listopad-grudzień 1921, s. 1-11.