Bielorus
Bielorus (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: /ˈbi̯e.lɔ.rus/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) Białorusin[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Bielorus Bielorusi dopełniacz Bielorusa Bielorusov celownik Bielorusovi Bielorusom biernik Bielorusa Bielorusov miejscownik Bielorusovi Bielorusoch narzędnik Bielorusom Bielorusmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bielorusko n, bieloruština ż
- forma żeńska Bieloruska ż
- przym. bieloruský
- przysł. bielorusky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Bielorusko” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 35.