Bescheinigung

Bescheinigung (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [bəˈʃaɪ̯nɪɡʊŋ]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zaświadczenie

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Bescheinigung	die Bescheinigungen
dopełniacz	der Bescheinigung	der Bescheinigungen
celownik	der Bescheinigung	den Bescheinigungen
biernik	die Bescheinigung	die Bescheinigungen

przykłady:

(1.1) Ich stelle Ihnen gerne eine Bescheinigung aus. → Chętnie wystawię panu/pani/państwu zaświadczenie.

składnia:

(1.1) Bescheinigung über etw. (Akk.)

kolokacje:

(1.1) eine Bescheinigung ausstellen / vorlegen

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bescheinigen n

czas. bescheinigen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: