Bagrationowsk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Bagrationowsk (język polski)[edytuj]

herb Bagrationowska (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. adm. miasto w obwodzie kaliningradzkim w Federacji Rosyjskiej[1]; zob. też Bagrationowsk w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Bagrationowsku • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Bagrationowska • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Bagrationowska • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Bagrationowska • mieszkaniec / mieszkanka Bagrationowska • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Bagrationowsku • pochodzić z Bagrationowska • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Bagrationowska
synonimy:
(1.1) Iława Pruska[2]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) miasto
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. bagrationowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. Багратионовск (Bagrationowsk)
W 1325 roku zbudowano tutaj zamek, obok którego w 1348 r. założono wieś. Obie te lokacje nosiły nazwę Iława (wspomniane w 1326 jako Yle, w 1346 jako Yladia), Dla odróżnienia od Iławy Niemieckiej (niem. Deutsch Eylau) przydano nazwie człon „Pruska”[3]. Przed 1945 rokiem miasto nosiło więc nazwę Iława Pruska (niem. Preußisch Eylau). W 1945 roku na będąc tymczasowa polska administracja ustaliła, że miejscowość otrzyma nazwę „Iławka”[4]. Po przejęciu terenu przez Związek Radziecki miasto przemianowano na „Bagrationowsk” na cześć Piotra Iwanowicza Bagrationa, jednego z dowódców stoczonej nieopodal bitwy z 1807 roku[5].
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 220.
  2. Egzonim wariantowy według Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych. Źródło: publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 220.
  3. Handbuch der historischen Stätten, Ost- und Westpreussen, hrsg. von Erich Weise, s. Stuttgart, Kröner, 1981, ISBN 3-520-31701-X (unveränd. Nachdr. d. 1. Aufl. 1966)
  4. Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (Monitor Polski z 1946 r. Nr 44, poz. 85).
  5. Евгений Михайлович Поспелов, Географические названия России. Топонимический словарь [Nazwy geograficzne Rosji. Słownik toponimiczny], АСТ, Moskwa 2008, ISBN 978-5-17-054966-5, s. 91.